เปิดทาง วางหลัก ปักฐาน วิธีการ งานพุทธ ยุทธศาสตร์ ปราชญ์อริยะ
แดนศีล แดนคนดีมีศีลสัตย์ คุณสมบัติสงบสง่าทรงราศี กายวาจากิริยาทุกท่าที เหมาะงามดีมีวัฒนธรรมอยู่ดำรง
ถิ่นธรรม ถิ่นประเสริฐเทิดธรรมะ ถิ่นนักปราชญ์ผู้รู้ละโลภโกรธหลง ประกาศธรรมพุทธศาสน์อย่างอาจอง อริยสัจเที่ยงตรงตลอดการ
นำวิมุติ หลุดพ้นจากสมมุติ บริสุทธิ์เพียรปฎิบัติอย่างอาจหาญ หมั่นพิจรณามีสติปัญญาญาณ ปัจจัยกาลรู้ตรองไตร่ให้แยบคาย
สูงสุดอมตะ ธรรมสภาวะ รู้แล้วละรักชังเหตุทั้งหลาย ว่างโปร่งเย็นใจกายตายก่อนตาย เป็นเป้าหมายไม้เสียทีที่เกิดมา
เป็นที่อยู่ของพระอริยะเจ้า ผู้พ้นเมาเห็นสว่างทางข้างหน้า บริสุทธิ์บารมีธรรมล้ำเมตตา เกิดปัญญาสรรพสัตว์มาขัดเกลา
จึงรู้ว่ามาที่นี้มีธรรมะ ต้องบากบั่นขยันละกิเลสเขลา เพียรฝึกตนชนะตนจนบางเบา หวังแนบเนาสภาวะพระนิพาน หลวงปู่เล่าว่า
ถิ่นธรรม ถิ่นประเสริฐเทิดธรรมะ ถิ่นนักปราชญ์ผู้รู้ละโลภโกรธหลง ประกาศธรรมพุทธศาสน์อย่างอาจอง อริยสัจเที่ยงตรงตลอดการ
นำวิมุติ หลุดพ้นจากสมมุติ บริสุทธิ์เพียรปฎิบัติอย่างอาจหาญ หมั่นพิจรณามีสติปัญญาญาณ ปัจจัยกาลรู้ตรองไตร่ให้แยบคาย
สูงสุดอมตะ ธรรมสภาวะ รู้แล้วละรักชังเหตุทั้งหลาย ว่างโปร่งเย็นใจกายตายก่อนตาย เป็นเป้าหมายไม้เสียทีที่เกิดมา
เป็นที่อยู่ของพระอริยะเจ้า ผู้พ้นเมาเห็นสว่างทางข้างหน้า บริสุทธิ์บารมีธรรมล้ำเมตตา เกิดปัญญาสรรพสัตว์มาขัดเกลา
จึงรู้ว่ามาที่นี้มีธรรมะ ต้องบากบั่นขยันละกิเลสเขลา เพียรฝึกตนชนะตนจนบางเบา หวังแนบเนาสภาวะพระนิพาน หลวงปู่เล่าว่า
ปี 2527 -2528 ขณะเจริญภาวนาอยู่ภูหลวง จ.เลย ได้มีเทพธิดาทั้งสี่ จากภูย่าอู่มานิมนต์ ให้ไปอยู่สร้าง บารมี
ที่ภูย่าอู่ 9 มกราคม 2529 หลวงปู่เดินทางมายังภูย่าอู่ พร้อมศิษยานุศิษย์ประกอบ ด้วย พระภิกษุ 5 รูปสามเณร 2 รูปอุบาสก 2 อุบาสิกา 14 ครั้งแรกที่มาถึง ได้ปักกรดบริเวณทางเดินจงกรม
ในปัจจุบัน (ข้างกุฏิหลวงปู่) และได้สร้างกระต๊อบเล็กๆด้วยไม้ไผ่ พออยู่ไปก่อนมืด และหนาวมาก
ออกบิณฑบาต ตั้งแต่ตี 4 เดินลง ได้ขุดบ่อลึก 1.50 เมตร เพื่อต้องการน้ำดื่มน้ำ ใช้ ก็มีน้ำออกมาให้ใช้จริงๆแต่ใช้ได้เพียง 15 วันน้ำ
ก็หมด" ด้วยบารมีของหลวงปู่แน่เชียว " หลวงปู่เล่าต่อว่า คืนหนึ่ง ขณะที่ท่านเจริญภาวนาอยู่ ปรากฏ
เห็นเป็นเด็ก อายุประมาณ 8 ขวบ และพูดคุย เกียวกับปัญหา เรื่องขาดแคลนน้ำ เพราะขณะนั้นภายในวัดปลูกพืชผัก ผลไม้ไว้กินเอง จำเป็นต้องมีน้ำไว้ใช้เด็กน้อยนั้นก็เอยปากตกลงช่วย จากนั้นบ่อที่แห้ง
สนิทก็กลับมีน้ำมาให้ ปี 2531 หลวงปู่ได้เดินทางออกจากภูย่าอู่ไปเป็นเวลา 1ปี ในปีนี้ท่าน ได้บำเพ็ญเพียรอยู่ ที่ภูหอ
ซึ่งท่านอาศัยอยู่ในถ่ำ ฉันอาหารเดือนละ 2 ครั้ง น้ำก็ไม่ได้อาบ อยู่ที่ภูกระดึง ก็อยู่ในถ้ำเช่นกัน
มีเรื่องราวแปลกๆหลายอย่าง ซึ่งหลวงปู่ยังไม่อยากเล่าตอนนี้ อีกแห่งที่หลวงปู่ไปบำเพ็ญเพียร คือ
ถ่ำน้ำหนาว ตลอดทั้งปีเป็นการทุ่มเทให้การปฏิบัติ เพื่อเอชนะกิเลสทั้งปวงใช้ตลอดมาเขาไปด้วย ความยากลำบาก ไปยังบ้ายสว่าง ไปกลับ 16 กม
ที่ภูย่าอู่ 9 มกราคม 2529 หลวงปู่เดินทางมายังภูย่าอู่ พร้อมศิษยานุศิษย์ประกอบ ด้วย พระภิกษุ 5 รูปสามเณร 2 รูปอุบาสก 2 อุบาสิกา 14 ครั้งแรกที่มาถึง ได้ปักกรดบริเวณทางเดินจงกรม
ในปัจจุบัน (ข้างกุฏิหลวงปู่) และได้สร้างกระต๊อบเล็กๆด้วยไม้ไผ่ พออยู่ไปก่อนมืด และหนาวมาก
ออกบิณฑบาต ตั้งแต่ตี 4 เดินลง ได้ขุดบ่อลึก 1.50 เมตร เพื่อต้องการน้ำดื่มน้ำ ใช้ ก็มีน้ำออกมาให้ใช้จริงๆแต่ใช้ได้เพียง 15 วันน้ำ
ก็หมด" ด้วยบารมีของหลวงปู่แน่เชียว " หลวงปู่เล่าต่อว่า คืนหนึ่ง ขณะที่ท่านเจริญภาวนาอยู่ ปรากฏ
เห็นเป็นเด็ก อายุประมาณ 8 ขวบ และพูดคุย เกียวกับปัญหา เรื่องขาดแคลนน้ำ เพราะขณะนั้นภายในวัดปลูกพืชผัก ผลไม้ไว้กินเอง จำเป็นต้องมีน้ำไว้ใช้เด็กน้อยนั้นก็เอยปากตกลงช่วย จากนั้นบ่อที่แห้ง
สนิทก็กลับมีน้ำมาให้ ปี 2531 หลวงปู่ได้เดินทางออกจากภูย่าอู่ไปเป็นเวลา 1ปี ในปีนี้ท่าน ได้บำเพ็ญเพียรอยู่ ที่ภูหอ
ซึ่งท่านอาศัยอยู่ในถ่ำ ฉันอาหารเดือนละ 2 ครั้ง น้ำก็ไม่ได้อาบ อยู่ที่ภูกระดึง ก็อยู่ในถ้ำเช่นกัน
มีเรื่องราวแปลกๆหลายอย่าง ซึ่งหลวงปู่ยังไม่อยากเล่าตอนนี้ อีกแห่งที่หลวงปู่ไปบำเพ็ญเพียร คือ
ถ่ำน้ำหนาว ตลอดทั้งปีเป็นการทุ่มเทให้การปฏิบัติ เพื่อเอชนะกิเลสทั้งปวงใช้ตลอดมาเขาไปด้วย ความยากลำบาก ไปยังบ้ายสว่าง ไปกลับ 16 กม
ปี 2532 หลวงปู่ได้กลับมายังภูย่าอู่ ปีนั้นมีภิกษุ 18 รูป สามเณร 5 รูป และเป็นปีแห่งการพัฒนา
ด้วยศรัธาที่ญาติโยมมีต่อหลวงปู่ เพิ่มขึ้นเป็นลำดับ จึงทำให้การพัฒนาเป็นไปอย่างต่อเนื่อง เช่น
การพัฒนาแหล่งน้ำบุกเบิกทางขึ้นใหม่ สร้างกุฏิเพิ่มขึ้นจากเดิม 10 หลัง เป็น 20 หลัง สร้างโรงครัว
ใหม่ เสนาสนะต่างๆต่อเนื่องมา จนถึงปี 2533 ที่ทำมาตั้งแต่ปี 2529 ไม่ว่าจะเป็น การสร้างเสนาสนะ
ต่างๆ สถานที่ บุคคล อาจารย์ ธรรมะ ทั้งหมดนี้เปรียบเทียบได้แค่ 10 % ของสภาพปัจจุบันเท่านั้น
ปี 2538 - 2543 สร้างเสนาสนะได้ 60 หลัง มีรถ 20 กว่าคันจัดพระภิกษุ 28 ถึง 100 รูปออกเผย
แผ่ศาสนาปีละ 4 จังหวัดวัดนาหลวง (อภิญญาเทสิตธรรม) ถ่ำเกิ้ง ภูย่าอู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น